قول ميدم اگه اوني كه ميخواي نيستم ، هموني بشم كه ميخواي ، مث حال و هواي آسمون يه وقت نم نم ، يه وقت رعد و برق ، يه وقت تگرگ، گاهي هم آفتابي،بستگي به چشماي تو داره ... اون وقت ممكنه دوستم داشته باشي. اگه دوستم نداشتي بهم قول بده ، قول بده از چشات نيوفتم . امروز و من و يه حال عجيبه خوب و يادت و صدات و چشات . نمي دونم اين آدمها كه چتر سياه دست ميگيرند تا كي ميخواهند از تقدير فرار كنند؟