Montag, Mai 04, 2015

يه وقتايي هست كه انتظار كلافه ات ميكنه ، دوست داري اين روزا بگذره، نميتواني دست رو دست بگذاري و بشيني ، نميتوني هيچ كاري كني ، زندگيت وابسطه به يه مشت كاغذه وابسطه به يه سري آدم هست كه بايد بشينن و برات تصميم بگيرن، كه نميدوني اون روزي كه برات تصميم ميگيرن حالشون خوبه يا بده! وتنها كاري كه ازت بر مياد نفسهات هست كه سخت بالا مياد كه شبا از طپش قلب خيره ميشي ساعتها به سقف و هزار بار تكرار ميكني يعني اين روزا تموم ميشه ؟ 
روزاي سخت و بدي