اصلا ها من ادم دقيقه هاي اخرم وقتي فرصت كاري هست نميدونم از كجا و چطوري بايد شروع كنم اما هميش لحظه هاي اخر ساعتهاي اخر روزهاي اخر

نه اينكه فقط دلم نوشتن بخواد ، دلم خواندن ميخواد، نوشته هاي مصطفي مستور مي خوادبا واژه هاي جديد اينكه مثلا يه كتاب فروشي پيدا ميكردم اينجا مثل نشر ثالث برم پر خواننده ترين كتاب ها يا تازه ترين كتاب ها رو پيدا كنم ، اصلا سالهاست كه از خواندن كتاب هاي كاغذي دور شدم ، كتاب خونه ام شده يك فلدر به اسم ارشيو . اصلا سالهاست كه با بارون سراف شاملو نرفتم كه بشينم چندين بار پياپي در آستانه بخوانم و ياد زمستون همون سالها بيوفتم ياد جمع چهار نفرمون . اصلا سالهاست كه كسي كتاب به من كادو نداده كه اولش چند جمله اي به دست خط ساده اي باشه ، اصلا خودم هم مدتهاست كه ننوشتم نه صفحه اي اول كتابي نه حتي ليست خريد روزانه اي، ، گاهي آرامش تكرار هميناس .

ميل به نوشتن

همه چيز دست به دست هم داده براي نوشتن راه طولاني و توي قطار نشستن، كيبورد فارسي و بيشتر از همه ميل به نوشتن.

دوباره وبلاك نويسي

من اصلا ادم استتوسهاي فيس بوكي نيستم من همون دوران پارينه سنگي وبلاك نويسي و ترجيح ميدم كه بنويسم كه ندونم كي ميخونه بي هيچ كامنتي ، بي عيچ لايكي . اصلا وقتي مينوشتم خوب بود يعني خوب ميشدم .