گاهی مجبوری انتخاب کنی .. نه بین خوب و بد .. بین یه بد و بدتر .. خیلی شانس آورده باشی که یه بدترتر هم اضافه نشده باشه .. گاهی هرراهی و انتخاب کنی یه ضرری وجود داره ‌فقط زمان و اندازه اش فرق میکنه .. باید حواست باشه همونی و انتخاب کنی که کمترین ضرر و داره اینجوری شده که چشمم از غروبهای کافکایی ترسیده.از سایه های دراز سه چهار متری که از پا میچسبند به پای آدم و اینکه همیشه یک نفر هست تا اسمت را شوخی شوخی اشتباه صدا کند و آدم جدی جدی همه ی هویتش را گم کند.