دلم كسي را جز كوچك شازده سياره هاي دور خودم نميخواهم ، نه خيال بودنت را نه روياي آمدنت را ، من هجوم حضور تنها خودت را ميخواهم ، من بوته گل سرخ تو خواهم ماند و با همه بره هاي بي پوزه بند سياره امان، اهلي ؛ تو بمان ، تو بدان اين را، كسي بهتر از تو نسيت ،